Simone Arnold Liebster
Simone Arnold Liebster (ur. sierpień 1930 roku, Alzacja) – pisarka, Świadek Jehowy i założycielka Fundacji Arnold Liebster. Jest jednym ze Świadków Jehowy, którzy znosili ciężkie prześladowania w czasach nazizmu.
Początki życia[]
Simone Liebster (z domu Arnold) urodziła się w roku 1930 w Alzacji we Francji. Jej rodzice – Adolphe i Emma – byli artystami i gorliwymi katolikami. W 1936 roku początkowo jej mama, a później i ojciec zostali Świadkami Jehowy. Alzacja po pokonaniu Francji w 1940 roku została włączona do Niemiec. W sierpniu 1941 roku Simone została Świadkiem Jehowy. Miesiąc później jej ojciec został aresztowany przez SS za przynależność do organizacji Świadków Jehowy i odmowę służby wojskowej i umieszczony w obozie koncentracyjnym.
Życie w przytułku[]
Mając zaledwie 11 lat, Simone wykazała wielką determinację, aby postępować zgodnie z głosem sumienia. W szkole nie chciała używać "niemieckiego pozdrowienia" – Heil Hitler. Odmawiała oddawania czci hitlerowskiej fladze i śpiewanie pieśni nacjonalistycznych. Nauczyciele oprócz presji psychicznej, posuwali się do znęcania fizycznego, aby zmieniła swoje zapatrywania. Daremnie zmuszali ją jednak, aby złamała swoje zasady, (np. nakłaniono ją przed ponad 800 uczniami na szkolnym boisku podczas odśpiewywania hymnu, by oddała cześć Hitlerowi. Kiedy wszyscy uczniowie wstąpili do Hitlerjugend, ona odmówiła. W wieku 12 lat została zabrana na przesłuchanie przez policję. Później sąd skazał ją na wydalenie ze szkoły, separację od matki i osadzenie w ramach "reedukacji" w ośrodku w Konstancji. Tam też przez kolejne dwa lata była poddawana trudnym dla dziecka próbom. Wykonywała ciężkie prace fizyczne, była poddana ogłupiającej, nieludzkiej dyscyplinie, cierpiała z powodu głodu, surowego traktowania, samotności (rodzina) i strasznych warunków sanitarnych.
Losy rodziców[]
Tam też dostała wiadomość, że jej mama została aresztowana i umieszczona w obozie koncentracyjnym. Podczas gdy Simone przebywała w przytułku, jej ojca przenieśli z obozu koncentracyjnego Schirmeck do Dachau, gdzie zaraził się tyfusem i był nieprzytomny przez 14 dni. Następnie był poddawany eksperymentom medycznym. Z Dachau został przetransportowany do Mauthausen. Matka została wysłana do tego samego obozu, gdzie początkowo był jej ojciec do Schirmeck i umieszczono ją w kobiecym skrzydle. Ponieważ odmówiła reperowania mundurów wojskowych, na kilka miesięcy umieszczono ją w izolatce w podziemnym bunkrze. Następnie, aby się zaraziła kiłą, została celowo przeniesiona do zarażonych więźniów. Podczas transportu do obozu koncentracyjnego Ravensbrück bardzo osłabła z powodu kaszlu. Później (wiosna 1945 roku) strażnicy uciekli i przewożeni więźniowie odzyskali wolność. Wyruszyła więc w drogę do Konstancji, gdzie przebywała córka, ale podczas nalotu wybuch poranił i pokrwawił jej twarz. Dopiero kiedy uzyskała oficjalne zezwolenie na zabranie córki do domu, Simone uświadomiła sobie, że to jest jej matka, lecz nie od razu ją poznała poza tym pobyt w ośrodku (reedukacja), sprawiły że nie od razu mogła "odnaleźć się" jako córka. Dyrektorka przytułku, Lederle, powiedziała do matki Simone: Oddaję pani tę dziewczynę z takim samym nastawieniem umysłu, z jakim tutaj przyszła. Ojca Simone Czerwony Krzyż umieścił na liście nieżyjących. Jednak w połowie maja 1945 roku chociaż ze zrujnowanym zdrowiem (rezultat obozowych przejść) powrócił do domu.
Późniejsze lata[]
W wieku 17 lat została pionierką, a później misjonarką Szkoły Gilead. W Biurze Głównym Towarzystwa w Nowym Jorku poznała Maxa Liebstera, niemieckiego Żyda, który Świadkiem Jehowy został w hitlerowskim obozie koncentracyjnym i w roku 1956 pobrali się. Nadal współnie działają jako pionierzy specjalni we Francji.
Fundacja Arnold Liebster[]
W styczniu 2002 roku, Simone i jej mąż założyli Fundację Arnold Liebster. Jest to organizacja apolityczna, typu non-profit, która stawia sobie za cel zachowanie wspomnień i pamięci o osobach, prześladowanych ze względów religijnych w czasach hitleryzmu. Fundacja wspiera programy edukacyjne i badania historyczne w celu wspieranie pokoju, tolerancji, praw człowieka i wolności religijnej.
Opierając się na własnych przeżyciach i doświadczeniach, założyciele Fundacji promują seminaria edukacyjne w placówkach oświatowych, publikują materiały do użytku szkolnego, prowadzą debaty publiczne, organizują wystawy, pokazy filmów i inne podobne działania informacyjne. Fundacja ma na celu pomóc ludziom (szczególnie młodym) w odrzuceniu rasistowskich, ksenofobicznych zachowań, nacjonalizmu i przemocy. Warsztaty tej fundacji prowadzone są w szkołach w ponad 60 miastach w Europie i Stanach Zjednoczonych i mają zachęcić uczniów do stanowczego przestrzegania wysokich wartości sumienia każdego człowieka.
Simone Arnold Liebster swoje przemówienia wygłaszała w 25 krajach. Wysłuchało ich blisko 65 tysięcy słuchaczy, w tym wielu studentów, nauczycieli i wykładowców. W późnym okresie swojego życia Simone wciąż spotykała się ze słuchaczami w trybie wideokonferencji.
15 grudnia 2023 roku Simone Arnold Liebster została uhonorowana Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, najwyższym odznaczeniem niemieckim, przyznawanym za wyjątkowe zasługi dla społeczeństwa. Wręczył je konsul generalny RFN Thomas Pröpstl na uroczystości zorganizowanej w Chambéry we Francji.
Konsul generalny RFN Thomas Pröpstl wręcza Simone Arnold-Liebster niemiecki Order Zasługi (15 grudnia 2023)
Publikacje[]
W paszczy lwa
Simone Arnold Liebster opublikowała swoje wspomnienia z czasów hitlerowskich – losy swojej rodziny i własne – przeżycia w szkole i pobyt w ośrodku w Konstancji. Książka wspomnieniowa W paszczy lwa została wydana w języku angielskim w 2003 roku, a później przetłumaczona na język francuski, niemiecki, duński, włoski, koreański, polski, japoński, hiszpański i portugalski. Cały dochód z wydawnictwa został przekazany Fundacji Arnold Liebster. Publikacja była przedstwiana w licznych muzeach i instytucjach państwowych na całym świecie.
Przypisy[]
- Fundacja Arnold Liebster
- Przebudźcie się! 8.10.1993, Jehowo, pomóż mej córeczce zachować wierność!, ss. 19-22
- W paszczy lwa Simone Arnold Liebster, wyd. A PROPOS