Najib Salem (ur. 1913 w Amioun, Liban) – libański Świadek Jehowy, kolporter publikacji Świadków Jehowy, pierwszy pionier na Bliskim Wschodzie.
Życiorys[]
Najib Salem urodził się w roku 1913 w mieście Amioun na północy Libanu. W roku 1920 jego wujkowie Abdullah i George Ghantousowie, mieszkający zagranicą napisali do swego ojca, a jego dziadka, Habiba Ghantousa, i opowiedzieli mu o Królestwie Bożym. W roku 1921 współwyznawcy Michel Aboud i Hanna Shammas odwiedzili Amioun. Ich wizyta wywarła na Salemie ogromny wpływ i zaczął towarzyszyć Aboudowi w głoszeniu. Przez 40 lat regularnie współpracowali oni w działalności kaznodziejskiej. W młodości dzięki zapałowi do tej działalności i obecności na każdym chrześcijańskim zebraniu zyskał przydomek Tymoteusz. Dyrektor szkoły zakazał mu chodzić na zebrania, a ponieważ Salem się na to nie zgodził, został wyrzucony ze szkoły.
Po chrzcie w roku 1933 rozpoczął służbę pionierską, jako pierwszy pionier na Bliskim Wschodzie. Działał w większości wiosek w północnej części Libanu oraz w Bejrucie i na jego peryferiach, a także na południu kraju. W 1936 roku działał również w Syrii. Zimą 1937 roku działał w Palestynie, w Hajfie, Jerozolimie i różnych wioskach tego kraju. W latach 40. XX w. Ibrahim Atiyeh tłumaczył Strażnicę na język arabski. Natomiast Najib Salem sporządzał cztery odręczne kopie tego czasopisma i przesyłał głosicielom w Palestynie, Syrii i Egipcie. W okresie II wojny światowej, działalność kaznodziejska Świadków Jehowy spotykała się z dużym sprzeciwem. Pomimo tego utrzymywano kontakt ze wszystkimi wyznawcami i zainteresowanymi na Bliskim Wschodzie. Salem rysował mapy miast i okolicznych wiosek, a następnie starał się dotrzeć tam z głoszeniem prawdy biblijnej. W roku 1944, ożenił się z Evelyn, córką Michela Abouda. Został ojcem trojga dzieci — córki i dwóch synów. Od 1947 roku zaczął współpracę z przybyłymi do Libanu misjonarzami Szkoły Gilead. W latach 50. XX w. odwiedził Świadków Jehowy w Iraku i głosił z nimi od domu do domu. Wiele razy odwiedzał współwyznawców w Jordanii i na Zachodnim Brzegu Jordanu. W roku 1951 wraz z trzema innymi głosicielami udał się do Betlejem. Był obecny na Pamiątce śmierci Jezusa Chrystusa. Pewnego razu podczas lotu z Bejrutu do USA głosił Charlesowi Malekowi, byłemu libańskiemu ministrowi spraw zagranicznych. Innym razem głosił przedstawicielowi Palestyny w ONZ. Później Najib Salem był starszym zboru w Bejrucie.