Świadkowie Jehowy w Tuvalu – społeczność Świadków Jehowy w Tuvalu licząca w 2021 roku 93 głosicieli, należących do 1 zboru. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zgromadziło się 305 osób (ok. 2,5% mieszkańców). Działalność miejscowych Świadków Jehowy koordynuje Biuro Oddziału w Suva na Fidżi.
Historia[]
Pierwszym Tuvalczykiem, który przyjął wierzenia Świadków Jehowy i chrzest dzięki działalności misjonarzy na Fidżi był Foua Tofinga. Mieszkał on wówczas na Fidżi, a później został jednym z trzech członków Komitetu Oddziału na Fidżi. Należał do pierwszego zboru utworzonego przez działających na Fidżi misjonarzy.
W roku 1979 na wyspę Funafuti należącą do Tuvalu zostali skierowani misjonarze, absolwenci Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Geoffrey W. Jackson (od 2005 roku członek Ciała Kierowniczego) wraz z żoną, Jeanette (Jenny Alcock). W tym czasie w Tuvalu działalność kaznodziejską prowadziło trzech głosicieli. Pierwszymi Świadkami w Tuvalu zostały osoby zapoznane z religią Świadków Jehowy przez Tofigę Foua w pierwszej połowie lat 80. XX wieku. Utworzyły one pierwszy zbór na atolu Funafuti, który 9 marca 1983 został oficjalnie zarejestrowany jako społeczność religijna.
Ponieważ nie był dostępny żaden słownik języka tuvalu, misjonarz Świadków Jehowy, Geoffrey W. Jackson wspólnie z żoną zaczął go tworzyć[uwaga 1]. Słownik ten został wydany przez władze australijskie w 2001 roku jako dar dla ludności Tuvalu. W 1999 roku Jackson razem z żoną opublikował też podręcznik do gramatyki języka tuvalu[uwaga 2].
Geoffrey W. Jackson wspólnie z żoną przetłumaczył książkę „Prawda, która prowadzi do życia wiecznego” i wydrukował ją na ręcznej maszynie drukarskiej. Pierwszymi publikacjami Świadków Jehowy w języku tuvalu przeznaczonymi do rozpowszechniania były zaproszenia na Pamiątkę oraz traktat „Wiadomości Królestwa nr 30”. Stopniowo w języku tym ukazały się różne broszury oraz niektóre książki. Były one drukowane w australijskim Biurze Oddziału. Informacje o nowych publikacjach podawano w radiu, niekiedy nawet wśród najważniejszych wiadomości.
W roku 1983 australijskie Biuro Oddziału rozpoczęło druk kwartalnego wydania czasopisma „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” w języku tuvalu o objętości 24 stron. Od stycznia 1989 roku „Strażnica” ukazuje się co miesiąc.
Pod koniec lat 80. XX w. przetłumaczono na język tuvalu książkę „Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi”. Wyrazy doceniania dla wartości edukacyjnej tej publikacji o tematyce biblijnej wyraził między innymi były premier Tuvalu, gubernator generalny Tomasi Puapua: W imieniu mojego rządu oraz własnym pragnę ze szczególną radością powiedzieć, że ta książka to nowe i istotne uzupełnienie najważniejszych „bogactw” Tuvalu. Powinniście się bardzo cieszyć z roli, jaką w tym odegraliście – to wspaniały wkład w budowanie życia duchowego narodu. Jestem przekonany, że dzieło to na trwałe zapisze się w historii Tuvalu w dziedzinie wydawnictw edukacyjnych.
W sierpniu 1994 roku wybudowano nową Salę Królestwa i większe biuro tłumaczeń. Na uroczyste otwarcie nowego obiektu przybyły 163 osoby, w tym żona premiera. W 2011 roku na kongresie pod hasłem „Niech przyjdzie Królestwo Boże!”, Geoffrey W. Jackson z Ciała Kierowniczego ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku tuvalu[uwaga 3].
W 2008 roku około 50 głosicieli prowadziło działalność ewangelizacyjną na Funafuti, Nanumanga, Niutao, Vaitupu oraz Nukufetau. W roku 2015 w służbie uczestniczyło 86 głosicieli.
Uwagi[]
- ↑ Pierwszy opis gramatyki języka tuvalu został opublikowany w 1945 roku, jednak najwidoczniej misjonarze Świadków Jehowy nie mieli do niego dostępu.
- ↑ Opublikowany jako: An introduction to Tuvaluan (Geoff i Jenny Jackson, Oceania Printers, Suva, 1999).
- ↑ Ponieważ językiem tuvalu posługuje się mniej niż 15 tysięcy osób, jest to dotychczas najmniejsza grupa językowa, która otrzymała Przekład Nowego Świata
Źródła[]
Linki zewnętrzne[]
Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii • Australia • Fidzi • Guam • Kiribati • Mariany Północne (Rota, Saipan i Tinian) • Mikronezja (Pohnpei, Chuuk, Kosrae i Yap) • Nauru • Niue • Norfolk • Nowa Kaledonia • Nowa Zelandia (Tokelau) • Palau • Papua-Nowa Gwinea • Polinezja Francuska (głównie na Tahiti, Wyspach Towarzystwa, na Wyspach Tubuai, na Markizach oraz na Tuamotu i Wyspach Gambiera) • Samoa • Samoa Amerykańskie • Tonga • Tuvalu • Vanuatu • Wallis i Futuna • Wyspy Cooka • Wyspy Marshalla • Wyspy Salomona